*** เนื้อหาต่อไปนี้เป็นเนื้อหา 18+ ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านเพื่ออรรรถรสของตัวท่านเอง ส่วนตัวผู้แต่งไม่มีเจตนาจะทำร้ายศิลปินแต่อย่างใด หากผู้อ่านไม่พอใจ หรือไม่ได้อรรถรสใดๆในการอ่าน สามารถกด × ออกไปได้ทุกเมื่อ ขอบคุณค่ะ ***
จากนั้นรสจูบที่แสนดูดดื่มก็กระชากลมหายใจของแบมแบมไปอีกครั้ง เธอจึงพยายามทุบอกแกร่งเพื่อห้ามมาร์ค แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นผลเมื่อเธอเผลอเปิดริมฝีปากจนทำให้มาร์คลุกล้ำเรียวลิ้นเข้าไปสัมผัสความหอมหวานในโพรงปากของเธอ มือหนาที่คอยเค้นคึงอกอิ่มผ่านเนื้อผ้า และเรียวลิ้นที่คอยตวัดเกี่ยวหยอกล้อในโพรงปากอิ่ม สร้างความรัญจวนให้แบมแบมอยู่ไม่น้อย จนเธอเผลอปล่อยเสียงครวญครางออกมาโดยไม่รู้ตัว
"อื้มม..."
เมื่อถูกลุกล้ำอารมณ์ดิบอย่างหนักหน่วง แบมแบมก็เริ่มต้านทานความต้องการของมาร์คไม่ไหว ขณะที่มาร์คกำลังปลดตะขอชุดชั้นในของเธอออก แล้วใช้มืออีกข้างปลดกระดุมเสื้อของเธอไล่จากด้านบนลงไปด้านล่าง เผยให้เห็นสรีระที่แสนงดงามของเธอ อกอวบอิ่มที่ใหญ่เกินตัวของแบมแบมทำให้มาร์คพึงพอใจอยู่ไม่น้อย จนแบมแบมต้องเบือนหน้าหนีด้วยความเนียมอายที่เขามองเธอด้วยสายตาจาบจ้วงจนเธอประหม่า
สัมผัสในคืนแรกเมื่อ 6 ปีก่อนระหว่างเขาและเธอมันเลือนลางจนมาร์คจำอะไรแทบไม่ได้ แต่มาร์คก็มั่นใจว่าเธอไม่ได้มีดีแค่จิตใจ เธอเปรียบเสมือนเสื้อผ้าราคาแพงที่ใครมองก็รู้ว่าคุณภาพคงสมราคา แต่ใครจะรู้ดีและรู้จริงว่าเนื้อผ้าดีสมราคาหรือไม่ นอกเสียจากว่าคนๆนั้นจะได้สัมผัสเนื้อผ้าราคาแพงนี้ สิทธิ์ความเป็นเจ้าของของมาร์คกำลังเรียกร้องที่จะสัมผัสเธออีกครั้ง
.
เรียวลิ้นร้อนทิ้งสัมผัสลงบนยอดอกชูชันของแบมแบม จนเธอปิดเปลือกตาแน่นเช่นเดียวกันกับมือเรียวที่กำผ้าปูที่นอนด้วยความรู้สึกสะท้านในอารมณ์กับรสสัมผัสของเขา เมื่อเห็นว่าร่างบางกระตุกเกร็งทุกครั้งที่เขาตวัดเลียยอดอกของเธอ มาร์คก็ยิ่งหยอกเย้าสะกิดเลียยอดอกนั้นจนแข็งขืนสู้ปลายลิ้น ขณะที่หน้าท้องแบนหดเกร็งด้วยความเสียวซ่านจนเธอต้องจิกเล็บเพื่อระบายอารมณ์
มาร์คผละริมฝีปากออกจากเต้านวลของแบมแบม แล้วเลื่อนขึ้นมาซุกไซ้ซอกคอขาวของเธอ ขณะที่มือหนาทำหน้าที่จัดการเนื้อผ้าชิ้นเล็กของแบมแบมออกจากหว่างขาและจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง จนร่างทั้งสองไร้อาภรณ์ใดๆ โดยที่แบมแบมหุบขาเข้าหากันทันทีที่ร่างของเธอเปลือยเปล่า เธอไม่กล้าแม้แต่จะชายตามองเรือนร่างกำยำของมาร์คและไม่กล้าเผยเรือนร่างให้เขาเห็นได้ทั้งหมด มาร์คจึงค่อยๆยกเรียวขาของเธอขึ้น ก่อนที่ริมฝีปากบางจะพรมจูบตั้งแต่เรียวขาขึ้นไปจนถึงต้นขาเนียน แล้วมือหนาก็จับเรียวขาทั้งสองของเธอแยกออกจากกันให้ตั้งชันไว้ เผยให้เห็นเนื้อกุหลาบงดงามกลางหว่างขาของเธอ ขณะที่ร่างบางพยายามจะหุบขาเข้าหากัน เพราะมาร์คกำลังนั่งคุกเข่าโน้มศีรษะของเขาลงมากลางหว่างขาของเธอหวังจะเชยชมเนื้อกุหลาบแสนงดงามนี้
" อ๊ะ! ยะ อย่าค่ะ อื้อ! "
เสียงหวานขาดห้วงด้วยอาการสะดุ้ง เมื่อเรียวลิ้นที่ชื้นแฉะของมาร์คสัมผัสบริเวณกลีบกุหลาบของเธอ กลีบกุหลาบแสนอ่อนไหวที่ไม่มีใครได้แตะต้องมันนอกจากมาร์ค เพราะมาร์คคือคนแรกและคนเดียวที่ได้ครอบครองเรืองร่างของเธอ
เรียวลิ้นร้อนตวัดหยอกเย้าทั่วกลีบกุหลาบจนชื้นแฉะ ขณะที่เจ้าของเรือนร่างที่แสนงดงามนี้กำลังดิ้นพร่านจนเผลอแอ่นสะโพกขึ้นด้วยความเสียวซ่านเกินจะควบคุม
"พี่มาร์ค อ๊ะ อื้ม.."
มาร์คเลื่อนริมฝีปากขึ้นมาพรมจูบไล่จากใต้สะดื้อขึ้นไปจนถึงซอกคอขาว จนแก่นกายใหญ่ของเขาเสียดสีกับหว่างขาของแบมแบมจนเธอรู้สึกร้อนผ่าวทั้วใบหน้าและวูบวาบไปทั้งตัว
"อ๊ะ!"
เสียงหวานอุทานพร้อมกับร่างที่สะดุ้งอีกครั้ง เมื่อมาร์คถือวิสาษะสร้างรอยคีสมาร์คไว้ที่ต้นคอของเธอเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
"แบมเป็นของพี่แล้วนะ"
สิ้นเสียง มาร์คก็จับแก่นกายใหญ่จ่อเข้าที่ช่องทางรักของแบมแบมที่กำลังเปียกแฉะ ก่อนจะเสียดสีแก่นกายใหญ่ไปมาบริเวณช่องทางนั้นเพื่อสร้างความหล่อลื่นด้วยเมือกใสทั้งของเธอและเขา ก่อนจะทำการสอดใส่เข้าไปในช่งทางรักชองแบมแบม แต่เธอเอามือมาดันแผ่นอกแกร่งของร่างสูงเอาไว้ก่อน เขาจึงยังไม่ได้สอดใส่เข้าไป
"แบม..แบมกลัว"
แววตาที่แสดงความวิตกและน้ำเสียงสั่นของแบมแบมทำให้มาร์คใจอ่อนยวบ เขาเกือบจะลึกล้ำเธอ โดยที่ไม่ปลอบใจเธอสักนิด
"พี่จะทะนุถนอมแบมให้มากที่สุด อย่ากังวลไปเลยนะ"
"สัญญานะคะ"
คำพูดที่เต็มไปด้วยความหวังทำให้มาร์ครู้ว่าเธอยังหวาดระแวงอยู่ เขาจึงกระชับมือของเธอมากุมเอาไว้
"พี่สัญญา"
มาร์คประทับจูบลงบนหน้าผากของแบมแบมอย่างอ่อนโยนเพื่อปลอบประโลมเธอให้คลายความกังวลและความหวาดระแวง เมื่อแบมแบมพยักหน้าเชื่อใจเขา ร่างสูงก็ค่อยๆสอดแก่นกายเข้าไปช้าๆ แต่ก็ต้องสะดุดเมื่อช่องทางของแบมแบมตอดรัดแน่นจนเขาขยับแก่นกายเข้าไปไม่ได้ แต่มันกลับสร้างความพึงพอใจให้กับมาร์คอยู่ลึกๆเพราะมันเป็นการบอกนัยๆว่าก่อนหน้านี้เธอไม่เคยมีอะไรกับใคร และแน่นอนว่าแบมแบมเป็นอย่างนั้นมาตลอด6ปี จึงทำให้ช่องทางของเธอตอดรัดเขาแน่น มาร์คจึงค่อยๆขยับแก่นกายเข้าไปทีละนิด จนแบมแบมหดเกร็งหน้าท้องทุกครั้งที่เขาขยับเข้ามา
" พี่มาร์ค..แบมเจ็บ"
เสียงหวานขาดห้วงพร้อมใบหน้าที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวด มือเรียวของเธอจิกเล็บเข้าที่ลำแขนแกร่งของมาร์คเพื่อระบายความเจ็บที่แล่นขึ้นมาถึงขมับจนเธอปวดหนึบ มาร์คจึงช่วยให้เธอผ่อนคลายด้วยการมอบรสจูบแสนละมุนให้กับเธอแล้วแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่แสนดูดดื่มในเวลาอันรวดเร็ว อีกทั้งมือหนายังทำหน้าที่เค้นคลึงยอดอกและสะกิดเขี่ยจนร่างบางเสียวซ่านละความสนใจจากความเจ็บปวด ร่างสูงจึงใช้โอกาสนั้นค่อยๆดุนดันแก่นกายเข้าไปจนสุดความยาว
"อ่าห์..."
"อ๊าห์!! เจ็บ แบมเจ็บ!! "
มือเรียวดันอกแกร่งเอาไว้ราวกับบอกให้เขาหยุดการเคลื่อนไหวเอาไว้ก่อน เพราะร่างของเธอในตอนนี้เหมือนมันกำลังแตกออกเป็นเสี่ยงๆ แน่นอนว่ามาร์คดูออก เขาไม่ได้ช่ำชองแต่ก็ดูไม่ยากเพระเธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ เมื่อช่องทางที่ไม่ได้ถูกลุกล้ำมานานตอนนี้มันถูกปลุกปั่นให้เปิดรับอีกครั้งด้วยฝีมือของมาร์ค มาร์ครู้ว่าเธอเจ็บ เขาจึงแช่แก่นกายเอาไว้เพื่อให้เธอได้ปรับสภาพของร่างกาย เพื่อลดแรงตอดรัดภายใน จนเมื่อมาร์ครู้สึกได้ถึงความผ่อนคลายเขาก็ค่อยๆโน้มแก่นกายลงมาหาร่างบางแล้วประกบจูบเธอพร้อมกับขยับแก่นกายเข้าออกอย่างเชื่องช้า แล้วปล่อยเสียงครวญครางออกมาเป็นระยะ
"อ่าห์..แบมแบม.."
แบมแบมค่อยๆยกมือโอบกอดลำคอของมาร์คอย่างเก้ๆกังๆแทนการระบายความเจ็บที่ปะปนมากับความเสียวซ่าน จนทำให้เล็บยาวจิกเข้ากับอุ้งมือของเธอเอง
เมื่อแน่ใจว่าแบมแบมเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น มาร์คก็เร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆ ตามแรงอารมณ์ จากความรู้สึกเจ็บในตอนแรกของแบมแบม ได้แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ อกอวบอิ่มเกินตัวของแบมแบมสั่นคลอนตามจังหวะการกระแทกทำให้มาร์คอดไม่ได้ที่จะใช้ริมฝีปากครอบครองมัน
"อื้มม..พี่มาร์ค..."
เธอขานเรียกชื่อมาร์คด้วยเสียงสั่นกระเส่าที่ฟังแล้วปลุกอารมณ์ดิบในตัวมาร์คได้เป็นอย่างดี
เขาจึงโถมกระแทกแก่นกายเข้าใส่ร่างสวยของเธอจนตัวเธอสั่นคลอนไปทั้งร่าง มือเรียวของแบมแบมคลายลงมาพาดไว้บนบ่าทั้งสองของมาร์ค แต่ก็ต้องประสานมือทั้งสองขึ้นโอบลำคอแกร่งอีกครั้ง เมื่อมาร์คโถมกายใส่เธออย่างหนักหน่วง
เมื่อบทรักเร่าร้อนขึ้นเพราะปะปนไปด้วยเสียงครวญครางสุดเสียวของแบมแบม มาร์คก็ไม่ลดหย่อนแรงกระแทก เขาเองก็เสียวซ่านไม่ต่างจากเธอ แม้ในหัวของแบมแบมตอนนี้จะเตลิดไปมากแล้ว แต่เธอก็อดคิดถึงคืนเลี้ยงส่งเมื่อ6ปีก่อนไม่ได้ แบมแบมจำได้แม่นในคืนนั้นที่เธอพลาดพลั้งมีอะไรกับเขา และเธอจำได้ดีว่ามาร์คทำให้เธอวูบวาบจนสติขาวโพลน
ฤทธิ์แอลกอฮอร์ของมาร์คในคืนนั้นยังคงสร้างความเร่าร้อนในความทรงจำของแบมแบม นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงหวาดระแวงมาร์คเวลาที่อยู่ด้วยกันสองต่อสอง เพราะเธอรู้ดีว่าเขาเร่าร้อนแค่ไหน เธอจึงกลัวว่าถ้าตัวเองเกิดเผลอไผลไปกับมาร์คอีกครั้ง เธออาจจะเตลิดไปพร้อมกับจิตใจและร่างกายที่ไม่รักดีของตัวเอง ใช่ ตอนนี้สิ่งที่เธอระแวงมันเกิดขึ้นแล้วเพราะเธอต้านทานความเร่าร้อนอันมหาศาลของมาร์คไม่ไหว เขากำลังทำให้เธอลุ่มหลงในรสสวาทนี้
"อยากลองเป็นคนขึ้นดูมั้ย"
"..."
มาร์คคลี่ยิ้มมุมปากแล้วหอมแก้มแบมแบมทั้งสอง ขณะที่แก่นกายด้านล่างยังคงทำหน้าที่อย่างต่อเนื่อง แบมแบมจึงเบือนหน้าหลบสายตาแทะโลมของมาร์คจนเธอรู้สึกหมั่นไส้เขาที่เขาได้ใจจนหลงระเริง เธอจึงเลือกที่จะส่ายหน้าปฏิเสธ แต่มาร์คไม่ได้เคารพการตัดสินใจของเธอ เขาตั้งศาลเตี้ยบนเตียงแล้วตัดสินด้วยตัวเองว่าเธอควรทำยังไง
เมื่อคิดได้ดังนั้นมาร์คก็โอบแผ่นหลังของแบมแบมขึ้นจากเตียงแล้วดันตัวเธอขึ้นในขณะที่ร่างสูงนอนราบลงกับปลายเตียง จนแบมแบมสะดุ้ง เมื่อแบมแบมขึ้นคร่อมร่างสูงตามความต้องการของเขา ช่องทางของเธอก็ครอบครองแก่นกายของมาร์คจนสุดความยาวจนแบมแบมรู้สึกกระสันเพราะมันสอดแทรกเข้ามาลึกมากจนเธอกระอักแม้ไม่ทันได้ขยับก็ตาม
"พี่มาร์ค อึก แบม..อึดอัด"
เธอนิ่วหน้าแล้วเสยผมที่ปกคลุมใบหน้าออกเพราะเหงื่อของเธอผุดขึ้นตามไรผมจนชื้นแฉะ มาร์คจึงยันตัวขึ้นโดยใช้ศอกข้างซ้ายค้ำยันแผ่นหลังไว้กับเตียง ส่วนมืออีกข้างยกขึ้นมาลูบเสี้ยวหน้าหวานของเธอหวังปลอบประโลม
"เดี๋ยวแบมก็รู้สึกดีขึ้นเอง เชื่อพี่"
มาร์คเลื่อนมือไปที่หลังท้ายทอยของแบมแบมแล้วโน้มเธอมาจูบ เรียวลิ้นร้อนของเขาสอดแทรกเข้าไปตวัดเกี่ยวเรียวลิ้นของแบมแบมอย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็เอนตัวขึ้นแล้วใช้มือที่ค้ำยันแผ่นหลังของตัวเองมากอบกุมบั้นท้ายงามงอนของแบมแบมที่นั่งครอบครองแก่นกายของเขาเอาไว้ด้วยช่องทางรักแสนคับแน่นของแบมแบม แล้วเขาก็ออกแรงร่อนสะโพกของเธอด้วยมือเพื่อขยับให้เธอเคลื่อนไหวตาม จนแบมแบมกระตุกเกร็งเมื่อมาร์คใช้มือร่อนเอวของเธอจนโดนจุดกระสันเสียวภายใน แบมแบมจึงยกลำแขนทั้งสองโอบลำคอของมาร์คเอาไว้แล้วซบหน้าลงบนไหล่กว้างของเขาราวกับหาที่ซุกไออุ่น จนทำให้มาร์คผุดยิ้มออกมา เมื่อรู้สึกว่าที่บ้านมีเมเบลอยู่ถึง 2 คน
"ช้าๆนะคะ"
เสียงอู้อี้เอ่ยบอกร่างสูงที่กำลังใช้มือประคองสะโพกของเธอให้ร่อนกายอยู่บนตักของเขา
"ทำไมละหื้ม" ริมฝีปากบางจูบหลังใบหูคนร่างบางขณะถาม
"แบมเสียว.." เธอกระชับกอดร่างสูงด้วยความเขินอาย
"งั้นแบมก็ต้องจัดการเองแล้วล่ะ"
เขาหอมแก้มเธอไปหนึ่งฟอดเล็ก แล้วผละกายออกเล็กน้อยเพื่อให้เธอควบคุมบทรักนี้ด้วยตัวเอง ร่างบางขบเม้มริมฝีปากด้วยท่าทางประหม่า มาร์คจึงพยักหน้าเป็นสัญญาณให้เธอเริ่มขยับ
แบมแบมจึงค่อยๆยกสะโพกมนขึ้นเล็กน้อยแล้วทิ้งน้ำหนักลงเพื่อครอบครองแก่นกายของมาร์ค
"อ๊ะ..อื้มมม..."
แบมแบมปล่อยเสียงครางสั่น จังหวะรักของแบมแบมที่ไม่ค่อยประสีประสา กำลังทำให้เธอสะท้านเมื่อเธอเริ่มรู้สึกได้ด้วยตัวเองว่ายิ่งเธอกดสะโพกลงลึก และทิ้งน้ำหนักถี่ระรัวมากแค่ไหน เธอก็ยิ่งเสียวมากเท่านั้น
"พี่มาร์ค..."
เสียงหวานเอ่ยเรียกมาร์คพร้อมแววตาหยาดเยิ้ม ก่อนจะเอ่ยคำพูดที่เธอรู้สึกละอาย แต่เธออึดอัดจนต้องระบายออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ส่ายไปมาด้วยความรันจวญ
"แบมไม่ไหวแล้ว..."
สะโพกมนขยับขึ้นลงอย่างหนักหน่วง จนหน้าอกอิ่มของเธอกระเพื่อมสั่นไหวล่อตาล่อใจของมาร์ค เขาจึงอดไม่ได้ที่จะใช้มือหนากอบกุมและเค้นคลึงอกสวยนั้นอย่างเอาแต่ใจ ขณะที่แบมแบมเริ่มเปลี่ยนมาร่อนเอวถี่ระรัวจนมาร์ควูบไหวไปทั้งตัว
"อ๊าห์ แบมแบม"
มาร์คปล่อยเสียงกระเส่าออกมาแล้วทิ้งริมฝีปากลงครอบครองยอกอกที่ชูชันอยู่นั้นจนเกิดเสียงสวาทสร้างความซาบซ่านให้ทั้งคู่ไม่น้อย เมื่อเสียงนั้นปะปนกับเสียงครวญครางทุกครั้งที่แบมแบมร่อนเอวถี่ระรัวบนแก่นกายของเขา ทำให้มาร์คอดมองภาพตรงหน้าไม่ได้ คนเรามองกันแค่ภายนอกไม่ได้จริงๆ แบมแบมหญิงสาวที่ใสซื่อบริสุทธ์ในสายตาของใครต่อใคร กำลังวาดลวดลายอันเร่าร้อนบนร่างของเขา เธอมีแรงดึงดูดอันมหาศาลที่ทำให้เขาหักห้ามใจให้ไม่ต้องการเธอไม่ได้และ 'เซ็กส์' ก็ทำให้เธอเปลี่ยนไปคนละคน
เมื่อชื่นชมคนร่างเล็กด้วยสายตาแล้ว มาร์คก็สวนแก่นกายใหญ่ขึ้นก่อนจะยกสะโพกผายนั้นขี้นลงตามจังหวะอย่างหนักหน่วงจนเสียงเนื้อกระทบกันดังระงมปะปนกำเสียงครวญครางของทั้งเขาและเธอ
~ พับ ! พับ ! พับ ! ~
มาร์คยันตัวขึ้นแล้วโน้มตัวแบมแบมให้นอนลงกับเตียงอีกครั้ง จากนั้นเขาจึงกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าไปโดยไม่ยั้งเมื่ออารมณ์ดิบของเขามันกำลังวูบไหวไปทั้งตัวและพร้อมที่จะปลดปล่อยธารรักแห่งแรงอารมณ์ออกมาเต็มที
~ พับ ! พับ ! พับ ! ~
"พี่มาร์ค อ้ะ..อ๊าห์!! / แบมแบม ! อ่าห์ !! "
ทั้งมาร์คและแบมแบมถึงฝั่งฝันพร้อมกันอย่างสุขสม ขณะที่ทั้งคู่ยังคงประตุกเกร็งปลดปล่อยธารรักออกมาเป็นระยะ มาร์คปัดปอยผมที่ชุมเหงื่อออกจากใบหน้าหวานของแบมแบมก่อนที่เขาจะจุมพิศริมฝีปากอิ่มของแบมแบมเป็นรางวัลที่เธอไม่งอแง
ธารรักสีขาวขุ่นล้นทะลักออกมาจากช่องทางรักของแบมแบมทันทีที่มาร์คถอดแก่นกายออก แล้วขาของเธอก็หุบเข้าหากันอัตโนมัติด้วยแรงกระตุกเกร็งของร่างบาง ตามมาด้วยเสียงเหนื่อยหอบของเธอที่ทำให้มาร์คคลี่ยิ้มเอ็นดู
"เหนื่อยแล้วหรอ"
มาร์คใช้จมูกคมเขี่ยลงบนแก้มเนียนของแบมแบมอย่างอ่อนโยน จนเธอรู้สึกเห่อร้อนที่ใบหน้า
"บะ แบมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"
แบมแบมก้มหน้าหลบสายตา ก่อนจะหอบผ้าห่มมาคุมตัวแล้วเดินไปที่ห้องน้ำอย่างทุลักทุเล จนคนร่างสูงนึกอยากจะแกล้ง
"ดูท่าทางจะเดินลำบากนะ มามะ เดี๋ยวพี่ช่วย"
สิ้นเสียงมาร์คก็เดินเข้าไปอุ้มแบมแบมขึ้นจนตัวลอยหวือกลางอากาศ ทำเอาแบมแบมต้องรีบกอดคอเขาเอาไว้เพราะกลัวว่าตนเองจะตก
"พี่มาร์คปล่อยแบมนะคะ"
ไม่มีเสียงโต้ตอบ มาร์คทำหน้าเฉไฉที่แฝงไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ จากนั้นเขาก็พาแบมแบมเข้าไปในห้องน้ำเข้าทันที ด้วยเหตุผลที่ไม่ใช่แค่อยากช่วย แต่เพราะเขาอยากทำอย่างอื่นด้วยต่างหาก...
***กลับไปอ่านต่อใน IG : ficmarkbam.mbx2 แล้วอย่าลืมเม้นกันนะคะ ไม่ได้แต่ง NC มานานมาก เม้นให้รู้สึกชื่นใจบ้างเน้อ อยากอ่านเม้นลูกเพจบ้าง ขอบคุณล่วงหน้าค่า***
